Ga direct naar inhoud

'We reden samen door de wijk, zij op de fiets en ik op mijn scootmobiel'

Leonie vertelt wat ergotherapeut Joanne voor haar betekent

Gepubliceerd op: 17 januari 2024

Zorg is mensenwerk en als het nodig is, zetten we een stap extra. Dat vinden we vanzelfsprekend. Toch is het vaak juist die extra stap die het contact voor patiënten zo bijzonder maakt. In deze rubriek vertellen patiënten over wat dit voor hen betekent. Zo vertelt Leonie Wiltink (46 jaar) uit Aalten over wat ergotherapeut Joanne voor haar heeft betekend tijdens de revalidatie na een val.

Gevallen met de fiets

“Op 6 januari 2022 was het glad op de weg en in een bocht ging ik met mijn fiets onderuit. Mijn linker elleboog lag in een vreemde hoek en het bot stak naar buiten. In het SKB bleek dat mijn elleboog op meerdere plekken was gebroken.” De breuk was zo ingewikkeld dat Leonie niet direct geopereerd kon worden. “Mijn arm werd gegipst en ik ging weer naar huis. Een week later werd ik geopereerd in het SKB.”

Revalideren

Na de operatie begon de revalidatie. Eerst kreeg Leonie fysiotherapie aan huis en later in een praktijk in Aalten. Dat bleek niet voldoende en zo maakte ze kennis met ergotherapeut Joanne. “Joanne hielp mij met het oefenen van mijn dagelijkse bezigheden. Ik voelde mij gehoord en begrepen. Ze vroeg wat ik het ergst vond. Ik zei: ‘mijn beperkte bewegingsvrijheid en dat ik afhankelijk ben van anderen.’” Via de gemeente vroeg Leonie een aangepaste scootmobiel aan, maar haar aanvraag werd afgekeurd. “Joanne liet het er niet bij zitten en het lukte haar om dit alsnog te regelen bij de gemeente. Vervolgens kreeg ik de scootmobiel veel eerder dan verwacht, dus ik was sprakeloos!”

"Joanne liet het er niet bij zitten en het lukte haar alsnog een scootmobiel te regelen"

Samen door de wijk rijden

Samen met Joanne oefende ze het besturen, parkeren en rijden op de openbare weg. “Joanne kwam bij mij thuis op de warmste dag van het jaar. We hebben samen door de wijk gereden, zij op de fiets en ik op mijn scootmobiel. Ze gaf mij de opdracht om situaties te oefenen die ik spannend vond. Zo oefende ik samen met mijn buurman het oversteken van een drukke weg in de buurt van de begraafplaats in Aalten. En dat lukte. Nu kan ik zelfstandig het graf van mijn moeder bezoeken. Dat betekent heel veel voor mij.” Joanne helpt Leonie ook om mentaal sterker te worden. “Ik heb geleerd dat ik mijn keuzes niet altijd hoef te verantwoorden.” 

Rustgevende muziek, aandacht en humor

“Naast Joanne wil ik ook graag de verpleegkundigen van verpleegafdeling Chirurgie en de gipsverbandmeesters bedanken. Na de operatie ging ik naar de verpleegafdeling. Ik kon moeilijk in slaap komen, maar de verpleegkundigen hebben er alles aan gedaan om mij te helpen. Van rustgevende muziek tot medicatie en ondanks de drukte, kwamen ze vaak bij mij kijken.” Ook aan de gipsverbandmeesters denkt ze met een goed gevoel terug. “Toen ik erg overstuur raakte bij het maken van röntgenfoto’s, wist de gipsverbandmeester mij te kalmeren. Ze zei: ‘met gips mag je drie dingen niet doen’. Ik kan me er nog twee herinneren: geen trampoline springen en niet in het circus werken. Ik heb daar toen erg om gelachen.”

Waardering

Joanne: “Het is erg leuk om deze waardering te krijgen. Als ergotherapeut probeer ik altijd om mensen te helpen hun zelfstandigheid en onafhankelijkheid zoveel mogelijk terug te krijgen of te behouden. Denken in oplossingen in plaats van beperkingen. Het is fijn om te zien dat dit een groot verschil kan maken en ik echt kan bijdragen aan het verbeteren van het welzijn van een ander. Leonie is hier een mooi voorbeeld van, ik ben heel blij voor haar dat ze zover is gekomen.”

Direct naar