Ga direct naar inhoud

Reactieve artritis

Bij reactieve artritis ontstaan er ontstekingen als reactie op een eerdere infectie. Bijvoorbeeld een bacteriële infectie van de maag, darmen, urinewegen en/of seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA). Deze infectie heeft de lichamelijke afweer verstoord, waardoor na één of twee weken tot enkele maanden spontaan ontstekingen ontstaan.

Oorzaak

Het is nog niet precies bekend waarom het afweersysteem reageert op een infectie en ontstekingen veroorzaakt. We weten wel dat erfelijke aanleg, zoals HLA-B27, hierbij een belangrijke rol speelt. Daarnaast zijn er bepaalde infecties die aanleiding geven tot reactieve artritis:

  • Bepaalde SOA’s (chlamydia, gonorroe en trachomatis)
  • Bepaalde bacteriën die diarree veroorzaken (Salmonella, Shigella, Yersinia en Campilobacter).


Symptomen

Mensen met reactieve artritis kunnen de volgende klachten ervaren:

  • Een ontsteking in één of meer grote gewrichten
  • Het ontstoken gewricht is dik en stijf
  • Ontstekingen op andere plaatsen, zoals de ogen, plasbuis en huid of ontstekingen in de wervelkolom en/of het bekken.


Meestal verdwijnen de klachten binnen een half jaar. Soms blijven de gewrichten in armen, benen, wervelkolom en/of bekken aanwezig en is een langdurige behandeling nodig.

Diagnose

Om reactieve artritis vast te stellen, luistert de reumatoloog naar uw klachten en doet lichamelijk onderzoek. Ook vraagt de reumatoloog of reactieve artritis vaker voorkomt in de familie. Bij 70% van de patiënten is HLA-B27 aanwezig in het bloed. Daarom kan een bloedonderzoek helpen bij het stellen van de diagnose. Vaak wordt de urine onderzocht op bacteriën, zodat een eventuele infectie behandeld kan worden. 

Behandeling

De behandeling van reactieve artritis bestaat uit:

  • Ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s) tegen de pijn en stijfheid
  • Antibiotica als er sprake is van een SOA of urineweginfectie
  • Reumaremmers (DMARD’s) als de ontsteking na een half jaar nog niet weg is.
Direct naar