'Na de operatie at ik vijf dagen lang raketjes'

Maartje is jong en graag actief bezig. Maar drie jaar geleden kreeg ze af en toe klachten in haar keel. Sinds anderhalf jaar werden de klachten erger: ze had chronisch ontstoken keelamandelen. Haar amandelen waren opgezwollen en ze had last met praten. De KNO-arts van het SKB adviseerde dat haar ontstoken keelamandelen het beste konden worden verwijderd.

Amandelstenen

Maartje is 22 jaar en komt uit Haaksbergen. Ze zit in het derde jaar van de opleiding Social work en heeft veel hobby’s, zoals padellen, koken, wandelen en afspreken met vriendinnen. Maartje: “Maar drie jaar geleden had ik af en toe pijn in mijn keel. Ik dacht dat hoort erbij en gaat vanzelf weg. Sinds anderhalf jaar werden mijn klachten erger: ik had last van amandelstenen waardoor mijn keelamandelen continu opgezwollen en ontstoken waren. Daardoor rook ik soms ook uit mijn mond.” Door de klachten was Maartje vaak moe en futloos en deed ze zelfs regelmatig een middagdutje. “Dat past natuurlijk niet bij mijn leeftijd. Maar ik ben eigenwijs en hoopte dat het vanzelf zou wegtrekken. Uiteindelijk ben ik toch naar de huisarts gegaan, die me doorverwees naar de KNO-arts. Ik wilde graag naar het SKB, want daar ben ik geboren en heb ik fijne ervaringen”, aldus Maartje.

Dubbel gevoel

“Toen de KNO-arts mijn klachten hoorde en mijn keelamandelen bekeek, plande ze meteen een operatie in. Het wachten op de operatie duurde iets langer dan tien weken, maar dat vond ik niet erg.” Op een donderdag in november wordt ze gebeld door het ziekenhuis en hoort ze dat ze de maandag erop al wordt geopereerd. Maartje: “Ik had een dubbel gevoel bij de operatie. Aan de ene kant vond ik het erg spannend. Toevallig was een vriendin van mij kort ervoor geopereerd aan haar keelamandelen en ik wist van haar dat ze het erg pijnlijk vond. Daar was ik toch een beetje angstig voor. Maar aan de andere kant was ik heel blij dat het eindelijk ging gebeuren!”

'Mijn keelamandelen waren continu opgezwollen en ontstoken'

Snelle operatie

Op de dag van de operatie werd Maartje opgenomen op de Kinder- en Jongerenafdeling. “Eerder was dit alleen de Kinderafdeling, maar nu is de afdeling ook voor jongeren en jongvolwassenen. ’s Ochtends lag ik alleen op de verpleegkamer, maar voordat ik naar de operatiekamer werd gebracht kwam er een leeftijdsgenoot binnen. Ook na de tijd kwam er een leeftijdsgenoot bij. Samen wachtten we op de KNO-arts, die moest beoordelen of we naar huis mochten. De operatie ging snel, om negen uur was ik aan de beurt en om half twaalf appte ik mijn moeder dat ze mocht komen! Uiteindelijk was ik aan het eind van de middag weer lekker thuis”, vertelt ze.

Alleen maar raketjes

Nu, ruim een week later, gaat het goed met Maartje. “Er staat twee weken voor herstel, dan mag je niks doen. Ik heb een hoge pijngrens, dus ik dacht dat ik wel snel op de been was. Maar dat heb ik iets onderschat. De eerste dagen deed het pijn en kon ik slecht eten en drinken. Ik wilde alleen maar iets verkoelends. Ik heb vijf dagen lang alleen maar raketjes gegeten, haha! Maar nu voel ik me beter en ik hoop dat ik volgende week weer naar school kan en mag padellen. Ondanks het herstel, zou ik het zo overdoen. Want die twee weken herstel, is niks vergeleken met een leven zonder ontstoken keelamandelen!”, sluit Maartje af.

'Ondanks het herstel, zou ik het zo overdoen'