“Ik ben een optimist, maar er ging echt van alles door mijn hoofd”

Ziekenhuizen kende hij alleen als bezoeker en zijn huisarts had hij al zeker 10 jaar niet gezien. Frans Kemperman (73 jaar) uit Ratum is een fitte man, fietst graag en speelt al jaren met veel plezier basgitaar. Op een dag in februari viel de uitnodiging op de deurmat voor het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Niets bijzonders, hij had al vaker meegedaan. Nietsvermoedend deed hij mee, maar de uitslag was reden voor verder onderzoek. En toen kwam de diagnose: darmkanker.

Verder onderzoek

“Na het bevolkingsonderzoek werd ik gebeld. Er was bloed gevonden in mijn ontlasting. De arts gaf aan dat het in 95% van de gevallen loos alarm is, dus ik maakte me nog geen zorgen. Ik voelde me immers gewoon goed.” Twee weken daarna kreeg Frans een darmonderzoek en werd zijn bloed onderzocht. Toen bleek dat het mis was: darmkanker. “Ik wist niet wat ik hoorde, het voelde heel onwerkelijk. Ik zei tegen mezelf: Frans, je hebt gewoon kánker.”

In de week die volgde wachtten Frans en zijn familie in spanning af of er sprake was van uitzaaiingen. “Ik ben een optimist, maar er ging echt van alles door mijn hoofd: ‘wat als het hier ophoudt, kan mijn vrouw dan nog wel in ons huis blijven wonen? Gelukkig was de uitslag goed. Er waren geen uitzaaiingen.” 

Stoppen met roken voor de operatie

In maart werd Frans geopereerd. Er was nog wel één ding: de arts raadde hem sterk aan om vóór de operatie te stoppen met roken. Roken geeft een grotere kans op complicaties, waardoor het herstel langer duurt. Dat was wel even slikken. Frans rookte al 60 jaar 15 tot 20 sigaretten per dag, soms nog meer. “Iedere roker weet dat het niet gezond is, maar nu zat ik tegenover een arts en ik had kanker. Dat was het laatste zetje dat ik nodig had en besloot om ervoor te gaan. Ik kan de kanker niet genezen, maar over stoppen met roken had ik wel zelf de regie.” 

Frans was bang dat het hem niet zou lukken om in één keer te stoppen, dus hij bedacht een tussenstap. “Ik ging van 15 tot 20 sigaretten per dag naar twee sigaretten per dag, één in de ochtend en één in de avond. In het begin was dat wel lastig. Er zijn zoveel momenten waarop je uit gewoonte een sigaret opsteekt.” Voor de operatie werd Frans opgenomen in het ziekenhuis. “Daar mag je natuurlijk niet roken, dus toen moest ik helemaal stoppen en dat ging eigenlijk prima. Ik had die twee sigaretten per dag niet meer nodig en besloot dat ik echt helemaal gestopt was.”

Meer lucht en meer sporten

Thuis wachtte Frans een zee van bloemen en kaarten. “Ik heb die eerste dagen alleen maar gebeld en mijn verhaal steeds weer opnieuw verteld. Iedereen was zo met mij begaan. Dat deed me goed.” Mede dankzij de liefdevolle zorg van zijn vrouw knapte Frans thuis snel op. “Mijn vrouw is tijdens dit hele traject echt mijn steun en toeverlaat geweest.” Het gaat goed met Frans. “Ik ben meer gaan sporten en voel me fantastisch. Ik ben ook nog steeds gestopt met roken en ik heb daardoor veel meer lucht”. De sigaretten die hij nog thuis had heeft hij weggegeven. “Dat was de laatste stap, toen was ik definitief gestopt.”