“De continue pijn haalde mijn focus weg van alles wat ik deed”
Sanne werd geopereerd aan een hernia
Gepubliceerd op: 21 april 2022“Een verkeerde draai gevolgd door een doffe knak in m’n rug”, zo herinnert Sanne Elschot zich het begin van haar hernia, nu ruim een jaar geleden. Sanne is 37 jaar en woont met haar vriend en twee kinderen in Lichtenvoorde. “Ik wist toen natuurlijk nog niet dat het een hernia was. Ik hoopte het te verhelpen door in beweging te blijven. Dus ging ik wandelen, veel en vaak.”
Allesoverheersende pijn
“Met pijn en moeite kwam ik de dagen door. Continu pijn in je rug is enorm beperkend. Ik kon niet bukken, niet hurken, niet fietsen. Ook hele dagen werken lukte niet meer. De continue pijn haalde steeds mijn focus weg van alles wat ik deed. Het werd allesoverheersend en ik was er gewoon nooit helemaal bij met mijn hoofd. Het enige dat ik al die tijd nog enigszins kon was wandelen. Toen al dat wandelen geen verbetering bracht en ik uitstraling kreeg naar mijn teen, ging ik naar een fysiotherapeut. Ook dat hielp niet. Uiteindelijk, na vier maanden, stapte ik naar de huisarts. Ik vermoedde inmiddels dat het een hernia was en dat er actie nodig was. De huisarts stuurde me naar het SKB. Een MRI volgde en daaruit bleek wat we al vermoedden: een rughernia.”
“Ik zag eigenlijk nog het meest op tegen de narcose”
Rauw op mijn dak
“De neuroloog benoemde drie opties: fysiotherapie, behandelingen bij de pijnpoli of een operatie. Omdat ik er al zo lang mee liep, moest ik een operatie zeker niet uitsluiten. Ik ben best een harde tante, maar dit viel rauw op mijn dak en maakte me emotioneel. Dat mag natuurlijk ook, zo’n operatie is niet niks. Er kleven risico’s aan, zoals incontinentieproblemen of uitval van gevoel in een been. De neuroloog verwees me naar neurochirurg Köchling. Met hem besprak ik de mogelijkheden. Een operatie was voor mij inderdaad een goede optie. Ik kreeg een week bedenktijd. Dat was fijn. Ik heb alles heel bewust en goed overdacht en uiteindelijk besloten om ervoor te gaan. Ik had het volste vertrouwen in de mensen in het SKB. Zij doen dit werk hele dagen. Waar ik eigenlijk nog het meest tegenop zag was de narcose. Ik was nog nooit geopereerd en het idee om volledig onder zeil te zijn, vond ik spannend.”
De operatie
Op 13 augustus 2021 was het zover: de hernia-operatie van Sanne. “Een team van lieve mensen stond klaar op de operatiekamer. Ze stelden me gerust. Met de gedachte aan mijn kinderen en een heerlijke vakantie op de Bahama’s viel ik in slaap. Geen idee of het daardoor kwam, maar ik voelde me na de narcose meteen heel goed. De narcose viel me alles mee. Na de operatie verbleef ik een nachtje op verpleegafdeling C1. En ook daar waren weer zulke lieve verpleegkundigen. Na een onrustig nachtje – ik kon de slaap niet goed vatten met drie anderen op een kamer – en een bezoekje van de fysiotherapeut, ging ik met wat adviezen naar huis.”
“Die hernia heeft me geleerd om niet zo hard te zijn voor mezelf”
Langzaam opbouwen
“Thuis bracht ik de dagen eerst vooral liggend door. Netflix was mijn grootste vriend. Het zitten en lopen moest ik heel langzaam opbouwen. Het was vermoeiend; omdraaien in bed was een hele klus en naar de wc gaan een uitdaging. Ik kleedde me wel elke dag aan en deed een make-upje op. Dat gaf me het gevoel ‘zo, de dag begint!’. Ondanks dat ik veel op bed lag, hielp me dat echt. Na een aantal weken kreeg ik fysiotherapie en kwam ik steeds meer in beweging. Alles verliep heel voorspoedig, ik heb weinig pijn gehad en geen complicaties.”
Morgen weer een dag
Inmiddels is Sanne helemaal hersteld. “Ik ben zo blij dat ik alles weer kan doen! Ik wandel nog steeds veel en graag, het liefst met mijn honden, maar nu weer zonder belemmering. Ik ben nog wel voorzichtig, vooral met bukken en tillen. Het vertrouwen moet nog een beetje terugkomen. Het was een pittig jaar, maar het heeft gelukkig goed uitgepakt. En indirect heeft die hernia me ook geleerd om niet zo hard te zijn voor mezelf. Ik was altijd gewend om maar door te gaan. Nu denk ik vaker: ‘mañana’, morgen weer een dag. Ik zorg beter voor mezelf. Waar ik vroeger standaard zei: ‘dat pak ik wel op’, zeg ik nu vaker: ‘ik kom er nog even op terug’. En dat allemaal door die hernia? Bijzonder hè!”
Wat is een hernia?
Tussen de wervels liggen de tussenwervelschijven. Ze bestaan uit een weke kern en een stevige omhulling. Wanneer in de omhulling een zwakke plek ontstaat, kan de weke kern uitpuilen. Als dat gebeurt is er sprake van een hernia. Die uitstulping drukt op een zenuw. Dit veroorzaakt pijn in het been, de bil en rug. Ook kunnen er tintelingen en een doof gevoel ontstaan en kan het zijn dat spieren niet meer goed functioneren.
Bij de meeste mensen gaan de klachten met rust, fysiotherapie en tijdelijk gebruik van pijnstillers weer over. Als dit niet voldoende helpt, is opereren een optie. Tijdens de hernia-operatie haalt de neurochirurg de uitpuilende kern weg, waardoor de beknelde zenuw weer vrij komt.
Voor het uitvoeren van hernia-operaties werken we in het SKB samen met de neurochirurgen van het Medisch Spectrum Twente (MST). De neurochirurgen houden spreekuur in het SKB en ook de hernia-operaties vinden gewoon in het SKB plaats.