Anita en Gerlanda bieden afleiding, rust en een luisterend oor op de kinderafdeling

Verhalen van vrijwilligers

Gepubliceerd op: 03 december 2025

Elke dag staan ze klaar voor onze patiënten, hun naasten en bezoekers: de vrijwilligers. Je komt ze tegen op ons parkeerterrein, de gastenservice bij de hoofdingang, de huiskamer op de verpleegafdeling en op de Dagbehandeling Interne Geneeskunde (DIG). Iedere vrijwilliger heeft wel een bijzonder moment meegemaakt. Een moment dat zij niet zomaar vergeten.

Op maandag- of woensdagochtend is de kans groot dat je ze tegenkomt bij de Kind- en Jongerenafdeling: vrijwilligers Anita en Gerlanda. Samen zorgen ze voor een warm welkom voor kinderen en ouders die komen voor een KNO-behandeling, zoals het plaatsen van trommelvliesbuisjes of het verwijderen van de keel- en neusamandelen. Anita en Gerlanda bieden afleiding, rust en een luisterend oor.

Van DIG naar kinderafdeling

Gerlanda is nu ruim een half jaar vrijwilliger bij de Kinderafdeling. Hiervoor werkte ze als vrijwilliger bij de DIG, maar door handproblemen moest ze daarmee stoppen. “Toen Anita tijdelijk uitviel door een ongeval, kwam er een plekje vrij. Ik mocht het proberen en het beviel meteen”, vertelt ze. Anita is al wat langer vrijwilliger bij de Kinderafdeling. “Ik heb altijd wat met kinderen gehad en had al meerdere keren aangeboden iets te willen betekenen voor de Kinderafdeling. We doen het nu met z’n tweeën en dat werkt heel fijn”, zegt Anita.

Elke ochtend is anders

Anita en Gerlanda doen van alles ter ondersteuning van de medisch pedagogisch zorgverleners en verpleegkundigen bij de Kinderafdeling. “We bieden actief afleiding aan de kinderen in de speelkamer, maken kennis met het kind en de ouders/verzorgers en beantwoorden waar mogelijk al wat vragen. Wij zorgen ervoor dat ze direct een aanspreekpunt hebben. Ouders die al eens eerder bij de Kinderafdeling zijn geweest valt het op dat wij er nu zijn. Daar krijgen we vaak positieve reacties op.” Wat Anita en Gerlanda aanbieden, verschilt per kind. “Sommige kinderen willen graag tekenen, anderen spelen liever een spelletje of willen gewoon even niks. En dat is ook goed”, legt Anita uit. “Soms kun je met iets kleins al veel bereiken. Een keer was een kindje erg gespannen en moest huilen. Ook andere kindjes raakten hiervan van slag. Ik pakte de Qwiek, een projector die beelden kan projecteren op de muur en het plafond. Alle kinderen gingen in een kring zitten kijken. Ineens was er rust. Dat vergeet ik nooit meer.”

Een luisterend oor

Ook voor ouders is er aandacht. Gerlanda: “Het komt regelmatig voor dat ouders emotioneel zijn. En dat is logisch. Zo ook een keer een moeder. Ik nam haar mee naar de ouderkamer. We dronken een kopje koffie en ze kon even haar hart luchten. Daarna was ze weer gerustgesteld. Ik verplaats me dan in zo’n ouder. Ik heb zelf ook kinderen en weet hoe het voelde toen mijn zoon werd geopereerd. Soms zijn ouders nog meer gespannen dan de kinderen. We zijn er dus niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de ouders.”

Onderdeel van het team

Anita en Gerlanda voelen zich echt onderdeel van het team. “Vanaf het begin voelde het als een warm bad. We kunnen altijd overleggen met de verpleegkundigen”, vertellen ze. Naast dat ze veel met de kinderen en ouders bezig zijn, zorgen ze ook voor sfeer op de afdeling. “Samen met andere vrijwilligers versieren we de afdeling bijvoorbeeld met kerst. Of de boom in de speelkamer versieren we per seizoen of thema. Dat wordt ook leuk ontvangen!”