"Wat was ik ziek en benauwd! Gelukkig gaat het weer beter met me"

Het nieuwe jaar was net begonnen toen mevrouw Oonk visite kreeg. Een paar dagen later bleek haar bezoek besmet te zijn met het coronavirus. “Ook ik werd positief getest. En toen begon de ellende”, vertelt ze. “Ik heb mijn man, onze zoon en schoondochter aangestoken. Gelukkig zijn zij niet zo ziek geweest als ik. Ik ging snel achteruit en kon helemaal niks meer. Na bijna vier weken gaat het nu een stuk beter met me en ga ik de goede kant op.

Mevrouw Oonk, een vitale zeventiger, woont in Hengelo (O) en werd op 12 januari opgenomen in het ziekenhuis in Almelo. Vanwege drukte verhuisde ze twee dagen later naar ons ziekenhuis. “Ik was zo ziek en benauwd”, vertelt mevrouw, “ik kwam er maar steeds niet bovenop. Een paar dagen op de Intensive Care (IC) gaf me wel een boost voor verder herstel. Achteraf gezien had ik niet in de gaten dat ik zo ziek was. Je krijgt dat niet helemaal mee, er gaat veel langs je heen.” De eerste twaalf dagen mocht mevrouw Oonk geen familiebezoek ontvangen, omdat ook zij positief getest waren op corona. Het enige contact met haar man, kinderen en kleinkinderen was telefonisch, via beeldbellen of e-mail. “Ondanks die beperking was ik blij met de geweldige verzorging die ik hier kreeg. ‘Denk maar aan jezelf’, zei ik tegen mijn familie, ‘het komt allemaal goed’.”

Terugval

De enorme motivatie van mevrouw Oonk liep niet gelijk op met haar herstel. “Het was alsof ik steeds werd ingehaald door het coronavirus. Iedere keer kreeg ik een terugval.” De artsen besloten om haar op te nemen op de IC. “Dat moment herinner ik me nog heel goed. Er gaat dan van alles door je heen. Dat was heel naar. Mijn man liet een sneltest doen. Gelukkig was de uitslag negatief zodat hij hierheen kon komen.” Verpleegkundig specialist Renata Gierkink (BIG 39004010630): “Een opname op de IC kan veel gevolgen hebben. Patiënten moeten zo’n opname wel aankunnen. Stel dat je niet beter, maar juist zieker wordt, wil je dan nog beademd of gereanimeerd worden? Dat zijn vragen die dan gesteld worden.” Mevrouw Oonk werd overvallen door die vragen. “Ik had daar nog nooit over nagedacht. Ik was altijd gezond. En nu ging mijn gezondheid zo snel achteruit. Onbegrijpelijk, wat een rotziekte.” 

COVID-bokaal

“Als ik zie hoe ik er nu bij lig, is dat zo’n groot verschil. Ik voel me veel beter en ga stapje voor stapje vooruit, daar ben ik heel blij mee.” Verpleegkundig specialist Renata (BIG 39004010630) weet hoe hard mevrouw Oonk heeft geknokt. “Ik liep visite op de afdeling toen ze naar de IC ging en ik zag hoeveel impact het op haar had en hoe geschrokken ze was. We hebben toen een dealtje gemaakt. ‘Als u de strijd aangaat en die goed doorstaat, dan zie ik u terug op de cohortafdeling, de afdeling voor patiënten die besmet zijn met COVID-19’”, zei ik tegen haar. En Renata had ook een verrassing voor mevrouw Oonk in gedachten. “In mijn vrije tijd doe ik aan survival. Een van mijn survivalprijzen bouwde ik voor haar om tot een COVID-bokaal. Die heeft ze zó verdiend. Ze heeft bijna vier weken in het ziekenhuis gelegen en ondanks dat ze soms moe gestreden was, hield ze vol. Inmiddels was mevrouw hier zo lang dat ze getest kon worden op corona met een negatief resultaat. Dat betekent dat ze naar een gewone verpleegafdeling mocht. Daarna mag ze gaan revalideren. Ze krijgt dan tijd voor herstel en ondersteuning bij persoonlijke verzorging en andere dagelijkse handelingen”, vertelt Renata.

Ik wil vooruit!

“De COVID-bokaal krijgt thuis een ereplekje”, vertelt mevrouw Oonk. Op de vraag hoe ze elke keer weer de moed kon opbrengen om te strijden met zo’n vermoeid lichaam zegt ze: “Ik ben heel positief ingesteld. Ik maak een vuist, ik wil verder, ik wil beter worden, ik moet door. Ook als ik weer een koortspiek kreeg, dacht ik ‘ik wil vooruit en bij mijn familie blijven’. Daar zet ik me volledig voor in. Het lijkt me heerlijk om deze zomer een Toertje Achterhoek te maken. Daar verlang ik wel naar; even naar buiten gaan, een wandelingetje maken. Langzaamaan met kleine stapjes, vooruit! Maar op dit moment ben ik al heel tevreden, ik voel dat ik weer kracht in me heb. Ik wil eruit halen wat erin zit. Als ik terugkijk heb ik veel verdrietige en spannende momenten gehad, maar ik heb ook veel mooie ogenblikken gekend met de mensen die hier werken. In deze moeilijke periode heb je liefde en aandacht het meeste nodig en dat kreeg ik volop. Iedereen heeft een aardig woord voor je. Vanaf de eerste dag voelde ik me op mijn plek. Wat een fijn ziekenhuis; iedereen doet zijn best, is aardig en lief. Als ik iets vroeg was het nooit teveel. Fantastisch!”

Neem corona serieus! 

“Het lijkt overbodig, maar wat ik iedereen wil zeggen: ‘Neem corona serieus!” zegt Renata Gierkink, verpleegkundig specialist (BIG 39004010630). “Mensen willen elkaar weer graag zien nu ze zich al zo lang aan de regels houden. En dat is het moeilijke. Juist omdat we het al zo lang hebben volgehouden, is het belangrijk dat we dat ook nu nog doen!”

“Voorkomen blijft nog steeds beter dan genezen. Laat je testen, ook als je een snotneus hebt waarvoor je normaal niet naar de huisarts zou gaan. Want ook met een ogenschijnlijk onschuldige loopneus kun je ongewild een bron van infectie zijn”, zegt Renata. 

Team van specialisten

“Ons team bestaat uit vijf verpleegkundig specialisten en een eerstehulparts”, vertelt Renata. “Iedere dag loopt er een verpleegkundig specialist visite voor de longarts. We werken als zaalartsen en houden de patiënten zo goed in de gaten. Bovendien ontlasten we de longartsen zodat zij de eerste hulp en de polikliniek kunnen blijven doen. De specialist blijft wel degene die de behandeling uitzet.”

Behandeling en plan van aanpak

Per patiënt kijken we samen met de behandelend specialist naar de conditie en naar hoe iemand voorheen functioneerde. “Zo kunnen we goed en nauwkeurig bepalen wat we kunnen doen. De behandeling en het plan van aanpak vragen heel zorgvuldig overleg, waarbij de arts soms binnen een erg korte termijn een beslissing moet nemen”, licht Renata toe. “Bijna iedere patiënt op de COVID-afdeling is afhankelijk van extra zuurstofvoorziening. Anders dan tijdens de eerste coronagolf, weten we nu beter welke patiënten een kans hebben op de IC. Een ontstekingsremmer zoals dexamethason geeft betere resultaten. Maar COVID blijft een ziekte met een grillig verloop.”