Ga direct naar inhoud

“Ik voel me hier op mijn plek”

Kennismaken met bestuurder Inge de Wit

Gepubliceerd op: 21 januari 2022

Op 1 september 2021 is ze gestart als bestuurder van ons ziekenhuis: Inge de Wit. Jarenlang werkte ze bij grote, academische ziekenhuizen, later maakte ze de overstap naar kleinere ziekenhuizen. “Ik ben gecharmeerd van ziekenhuizen met een maatschappelijke en menselijke maat. Het SKB sluit daarom perfect aan bij wat ik belangrijk vind.” In ‘Kennismaken met…’ stelt Inge zich voor.

Samenwerking en menselijke maat

Inge heeft jarenlange ervaring als bestuurder bij verschillende ziekenhuizen. Ze vertelt: “Ik vind ziekenhuizen met een maatschappelijke en menselijke maat erg belangrijk voor een regio. Door de kleinschaligheid wordt er vaker samengewerkt met mensen en partners in de regio, om de zorg te verbeteren. Dat is één van de redenen dat ik bestuurder wilde worden bij het SKB.” Inmiddels is Inge vier maanden bestuurder van ons ziekenhuis. Haar indruk van het ziekenhuis sluit aan bij wat ze van tevoren al dacht: “Ik voel me hier op mijn plek. Ik vind dat het SKB erin slaagt om voelbaar te maken dat patiëntenzorg hoog in het vaandel staat én je hier graag wilt werken. Je voelt dat in de basis iedereen tevreden is.”

“Ik geloof in de kracht van een ziekenhuis zoals het SKB”

Waardegedreven zorg

Het SKB kent een aantal turbulente jaren, maar kijkt weer vooruit. Daar hoort een heldere missie en visie bij. Inge’s visie sluit daarbij aan. “De betrokkenheid die ik hier voel, vind ik belangrijk om niet te verliezen. Tegelijkertijd moeten we een stap maken naar waardegedreven zorg: waar voegt het SKB waarde toe aan de ziekte of gezondheid van de patiënt?” Een lastige stap, vertelt ze. “Er moet namelijk veel aandacht uitgaan naar hoe we dat idee omzetten naar daadwerkelijke zorg en hoe we dat betalen. Van allerlei kanten ligt er grote druk op regionale ziekenhuizen: kunnen ze niet beter opgaan in grotere ziekenhuizen? Maar daar geloof ik niet in. Ik geloof in de kracht van een ziekenhuis zoals het SKB. Dat wil ik behouden. Maar dan moeten we elkaar intern en in de regio niet loslaten. Het vraagt om een samenwerking met ketenpartners, huisartsen, ouderenzorg etc.”

Ziekenhuis van de toekomst

Inge vervolgt: “Ik hoop dat mensen het SKB over één of twee jaar nog steeds zo waarderen als nu en dat de herkenbaarheid van de zorg nog duidelijker wordt. Dat het niet alleen gaat om ziekte, maar ook om hoe iemand gezonder ouder kan worden.” ‘Samenwerking’ is een term die regelmatig terugkomt in dit interview. Inge legt uit hoe zij dat voor zich ziet: “Ik zie in de toekomst een spoedplein voor me, met allerlei disciplines: Spoedeisende Hulp, huisarts, wijkverpleging, sociaal domein. Een combinatie van ziekenhuiszorg en andere zorg, onder ‘één dak’ en snel beschikbaar.” 

Het ziekenhuis van de toekomst ziet ze dan ook meer als een gezondheidsorganisatie, waarbij de focus ligt op leefstijl, op gezondheid van de patiënt én medewerker en op preventie. “Het gaat om een leerklimaat, waardoor ook jonge mensen hier willen komen en werken. Niet alleen bij ons in het ziekenhuis, maar ook bij de andere organisaties in deze regio. Dat we met elkaar kunnen uitwisselen, bijvoorbeeld dat je als verpleegkundige van het SKB een periode meeloopt bij de wijkverpleging en vice versa.”

“Het naoberschap is iets unieks. Dat hebben andere ziekenhuizen niet”

Naoberschap

Op de vraag of ze nog iets wil benoemen, antwoordt Inge standvastig: “Naoberschap, een uniek iets in mijn ogen. Ik denk dat andere ziekenhuizen het niet hebben. Het leeft bij het SKB en in de regio aan alle kanten. Naoberschap zit echt in de aard van de mensen die hier wonen en leven.” Ze sluit af met: “Dat mogen we wat mij betreft volop uitdragen.”

Direct naar